wit


28 september 2024.
Soms kom je tijdens het lopen iets bijzonders tegen. Dit was zo'n dag.

7u39, net wakker geworden.
01_FYS_00

Eerst pissen.
02_FYS_00


Water koken, koffie malen,
de aeropress klaarzetten, opgieten, doorduwen en slurpen.
Het ochtendritueel. 
03-04b_FYS_00
 

Om de twee dagen wordt er gelopen. Sporthorloge om de pols, 8u21 en vierenvijftig hartslagen per minuut, synchroon met de leeftijd. 
09b_FYS_01
 

Koffie op, sportkledij aan.
02b_FYS_00_kleur


8u32. Vertrek! Beton en uitlaatgassen maken al snel plaats voor open veld, met vergezicht en zuurstof.
09c_FYS_00



Na twee kilometer stijgt het pad tussen de maisvelden naar het hoogste punt van Relegem. Daar hangt een wolk. ‘Hè? Is dat een ladder?’
11_FYS_00

Een roep rommelt door de wolk. 'Hallooooo!' 
De bulderende Brusselse Ring duwt de mannenstem een beetje weg, maar ik hoor hem goed. ‘Kom jij naar boven?’, roept de stem nu.

19_FYS_00

8u44, ik druk het linkerknopje in, ‘Registratie gepauzeerd’.
13_FYS_00



Nieuwsgierigheid trekt me
de ladder op.

14_FYS_02
 
Licht duizelig treed ik een mistige ruimte binnen. Zie ik dat goed?
Een schommelende man?

15_FYS_00
 
Hij springt er af en roept: ‘Zoooooooon!’.
16_FYS_03
 
‘Zoooooooon!’, roept hij opnieuw. Alles wordt door elkaar geschud. Wil ik dit wel horen?
17_FYS_01
 

Hij spreidt de armen en komt op me toegelopen. Ik panikeer en doe hem stoppen.
18bcorrb_FYS_00
 
Hij blijft staan en we kijken elkaar aan.
18bcorr_FYS_00



Mijn buik verkrampt.
Iets in mij herkent die blik.
18b_FYS_00
 
Plots komt er een hand, een voet, een been, een volledig kind uit mijn lichaam gekropen. Het wrikt zich met alle macht los en roept: ‘Papa, papa, papa,...! ’.
19b_FYS_01
 
Ik kijk verweesd toe terwijl het kind in de armen van de man, m’n vader springt, en hem innig omhelst.
20_FYS_01
 
Met het kind op zijn arm komt meneer de vader naar me toe en neemt ook mij mee in het blijde weerzien.
21_FYS_00
 
‘Wat heb ik je gemist’, fluistert hij in m’n oor. ‘Ik jou ook, denk ik’, is het weinige dat ik kan uitbrengen. 
22b_FYS_00
 

Het kind wordt ongeduldig van al dat geknuffel, kruipt op de schouders van z’n vader en roept: ‘Schommelen, ik wil schommelen, papa!’.

23_FYS_02
 
Geduwd door zijn vader zwiert hij even later met beide benen door de lucht.
24_FYS_01
 
“Waarom ben je zo lang weggebleven?”, vraag ik aan m’n vader terwijl het kind roept: ‘Hoger, hoger papa!’.
24bcorr_FYS_00-
 
De bleke man bloost alsof er terug warm bloed door zijn aderen stroomt en antwoordt: ‘Ja zoon, dat kan ik je n…'. ‘Nog hoger!’, schreeuwt het kind.

25_FYS_00



M’n vader geeft nog een stevige duw tegen de rug van het kind. Iets te hard nu waardoor hij van het zitje vliegt. “Hoger!” wordt “Help!” en hij valt door de wolken naar beneden.
26_FYS_00




Ik schreeuw het uit, ...
28b_FYS_02


... werp een laatste blik op mijn vader...
28c_FYS_00

...en spring dan het kind achterna.

28_FYS_c_03

M’n gewicht doet me sneller vallen en al gauw kan ik ‘m met beide handen grijpen.
29_FYS_00_870

We tuimelen verder naar beneden en hij kruipt dicht tegen me aan. Met m’n armen om hem heen probeer ik ‘m te beschermen voor een pijnlijke landing.
30_FYS_00
 
De maïs breekt de val, maar de stevige schok doet ook het kind weer in mij opgaan.
31_FYS_02

9u02, ik duw het knopje van het sporthorloge in en loop verder. ‘Registratie hervat’, verschijnt er op het scherm. In de verte hoor ik nog:
'Hou van jououou', maar dat kan ook de wind zijn.
32_FYS_00
Einde
voor
Jerome Ysenbaert
(15/08/1929 - 28/09/1974)